സ്വപ്നടത്തിനാനെന്റെ കാവല്‍
തിരതെറ്റാതടുപ്പിച്ചുവച്ച കുപ്പിവളപ്പൊട്ടുകള്‍
എണ്ണിനോക്കാനറിയാത്ത ചിതല്‍പ്പുറ്റുകള്‍
അറിയാത്ത വാക്കിന്റെ അകലങ്ങള്‍ പാളിച്ച പാളങ്ങള്‍
പഞ്ഞി മൂടി വച്ച് പൊതിഞ്ഞു തീര്‍ത്ത്
അച്ഛന്‍ കാനാതടിപ്പിച്ചുവച്ച പട്ടുകുടീരവും
എന്റെ മാത്രം ശേഷിപ്പായ്‌ ഞാന്‍ വരച്ചു വച്ചൊരാ മുഖ ചിത്രവും
ചിരിതൂകുന്നു,
എന്നിലെ ആകാശം തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്
മുന്തിരിയോളം കറുത്ത കാര്‍മേഖം വന്നത് മായ്ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു
ഇടം വലം തിരിയാനരികില്ലാതിടിവെട്ടുന്നു
ഇതിനിടയിലെങ്ങോ കത്തിച്ചു വച്ചൊരാ നിലവിലക്കനഞ്ഞ്ങ്ങു പോയി
ഉരുക്കാന്‍ കഴിയാത്ത മെഴുകുതിരി പൊട്ടിച്ചു നൂല്‍ചീന്തി കത്തിച്ച കഥയും പറഞ്ഞു നടന്നതോ
സ്വന്തം പ്രണയം ഉണരിന്നിരിക്കുന്ന കോലെജിന്‍ മുറ്റത്തേക്ക്
No comments:
Post a Comment